No to prawie wszystko. Dotarliśmy do
potoku i napełniliśmy bukłaki. Teraz już tylko w górę na tropiki!
Szliśmy tak stromym szlakiem aż do wielkich głazów.
- Gdzie teraz...jak myślisz? Przed sobą mieliśmy rozwidlenie. W prawo,
drzewa zasłaniały słońce przez to wszystko było brązowe i zwiędłe. W
lewo, ptaki śpiewały, słońce oświetlało soczyście Zielone liście, a
motyle fruwały od kwiatka do kwiatka. Na środku rozwidlenia drogi stał
znak z napisem:
,,Nie patrz jakie wilk futro ma,
lecz czy piękno jego serce zna...
I pamiętaj: rozum zawsze znajdzie rozwiązanie ,
więc pomyśl trochę, zanim znowu ruszysz drogi panie..."
( Lautos? Zagadka XD)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz